Στό βιβλίο του Αθ. Παπαγιάννη, διαβάζουμε:
"... Η Νεστάνη είναι ο πρώτος σταθμός που συνάντησε ο περιηγητής Παυσανίας για να εισέλθει στην Αρκαδία από τήν Αργολίδα, ακολουθώντας τό δρόμο της Κλίμακας ή τό δρόμο του Πρίνου στο Μαλεβό.
Ο ευρύτερος ορίζοντάς της διαγράφεται από περίγυρο βουνών: Χτενιάς (1634 μ.), 'Αρτεμίσιο (1771 μ), Λύρκειο ή Γούπατο (1648 μ.), Αρμενιά (1739 μ.) και το πρόβουνό της (παρακλάδι) Αλήσιο (Μπαρμπέρι) (1,030 μ.). Δυτικά της στό βάθος αντικρίζουμε τά βουνά του Μαινάλου (1981 μ.). (ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΜΑΙΝΑΛΟ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΟΣΤΡΑΚΙΝΑ). Υπάρχουν και άλλες κορυφές, Αϊδίνιο - Ροϊνό (1849), Έπάνω Χρέπα 1559μ.).
Τό στενότερο ορίζοντά της τον άποτελούν τα πλησιέστερα βουνά ή λόφοι: Πανηγυρίστρα (743 μ.), Σκαλόραχη, Κούτρουλας, Γκαβέζος, Γουλάς (1.141 μ.), Αγιάννα με την προέκτασή της μέχρι τη Βουλωμένη (παρακλάδι του Χτένια) και ο Στοχός.
Στά νότια έχει ανοιχτό ορίζοντα και θέα πρός τήν Τριπολιτσά, περιώνυμη κατά τήν Τουρκοκρατία καί την Επανάσταση του Εικοσιένα, ενώ στα δυτικά ξαγναντεύουμε στον ορίζοντα τό Μαίναλο (Έπάνω Xρέπα ύψ. 1559 και Όστρακίνα 1981 μ).
Μέ κέντρο τήν πρωτεύουσα της Αρκαδίας και προς τα βορεινό της, σε απόσταση 15 χιλμ (3 ώρες πεζοπορία) βρίσκεται η Κωμόπολη Νεστάνη (πρώην Τσιπιανά) της επαρχίας Μαντινείας.
Πηγαίνοντας από την Τρίπολη στη Νεστάνη περνούμε άπο τά Χάνια της Σκοπής, από το Μαντινειακό λεκανοπέδιο Αμπέλια), για να φτάσουμε στο κλειστό μικρότερο λεκανοπέδιο. Δεξιά είναι η Νεστάνη και αριστερά το Αργό πεδίο, ο κάμπος της, (που άλλοτε λεγόταν Βάλτος). Έχει υψόμετρο 636 μέτρα.
Ό πληθυσμός της, κάποτε είχε φτάσει τους 3.400 κατοίκους, αλλά σήμερα βρίσκεται μειωμένος στό 1/3, μέ συνεχή μείωση λόγω της εσωτερικής καί εξωτερικής μετανάστευσης.
Μέ την Αργολίδα επικοινωνεί μέ τρεις ημιονικούς δρόμους: της Κλίμακας (Πόρτες) του Πρίνου (Καρυά) καί του Τουρνικίου.
Η συγκοινωνία με αυτοκινητόδρομο συνεχίζεται μέχρι του Σάγκα. Τώρα, όμως, υπάρχει η σήραγγα του Αρτεμισίου, που συντόμευσε την επικοινωνία και σύνδεσή της με την Αργολίδα και την Αθήνα. Επίσης, ο νέος αμαξιτός δρόμος Νεστάνης - Καρυάς κατασκευάσθηκε τό 1984 άπο τη MOMΑ Πελοποννήσου, Υψόμετρο Νεστάνης (μέσος σταθμικός) 655 μ.
Έκταση 22 τετρ. χλμ.
Καλλιεργήσιμη γη 17,5 τ.χ.
Κάτοικοι το 1961, 1850 καί τό 1971, 2209. Περιοχή, ημιορεινή..."
Εγώ θα ήθελα εδώ να επισημάνω μια παράλειψη του συγγραφέα, μάλλον άθελά του: Ο άνθρωπος που χειρίστηκε προσωπικά το θέμα της διάνοιξης του δρόμου Νεστάνης - Καρυάς, ήταν φυσικά ο Διοικητής της IV Μεραρχίας Πεζικού, ο Υποστράτηγος Δημοσθένης Κ. Βέρρος. Ναι, ο πατέρας μου συνέλαβε, οργάνωσε, και επέβλεψε το έργο της ΜΟΜΑ (ΜΟΜΑ τότε ήταν μονάδες Μηχανικού που άνοιξαν πολλούς δρόμους στην Ελλάδα της εποχής εκείνης). Προσπαθώ να πείσω τον πατέρα μου να μας τα γράψει, αλλά προς το παρόν, σεμνός, αναμένει αναγνώριση του έργου του και σιωπά. Ισως κάποτε (ελπίζω ο πατέρας μου να είναι εν ζωή τότε), τιμηθεί για την προσφορά του αυτή...
"... Η Νεστάνη είναι ο πρώτος σταθμός που συνάντησε ο περιηγητής Παυσανίας για να εισέλθει στην Αρκαδία από τήν Αργολίδα, ακολουθώντας τό δρόμο της Κλίμακας ή τό δρόμο του Πρίνου στο Μαλεβό.
Ο ευρύτερος ορίζοντάς της διαγράφεται από περίγυρο βουνών: Χτενιάς (1634 μ.), 'Αρτεμίσιο (1771 μ), Λύρκειο ή Γούπατο (1648 μ.), Αρμενιά (1739 μ.) και το πρόβουνό της (παρακλάδι) Αλήσιο (Μπαρμπέρι) (1,030 μ.). Δυτικά της στό βάθος αντικρίζουμε τά βουνά του Μαινάλου (1981 μ.). (ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΜΑΙΝΑΛΟ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΟΣΤΡΑΚΙΝΑ). Υπάρχουν και άλλες κορυφές, Αϊδίνιο - Ροϊνό (1849), Έπάνω Χρέπα 1559μ.).
Τό στενότερο ορίζοντά της τον άποτελούν τα πλησιέστερα βουνά ή λόφοι: Πανηγυρίστρα (743 μ.), Σκαλόραχη, Κούτρουλας, Γκαβέζος, Γουλάς (1.141 μ.), Αγιάννα με την προέκτασή της μέχρι τη Βουλωμένη (παρακλάδι του Χτένια) και ο Στοχός.
Στά νότια έχει ανοιχτό ορίζοντα και θέα πρός τήν Τριπολιτσά, περιώνυμη κατά τήν Τουρκοκρατία καί την Επανάσταση του Εικοσιένα, ενώ στα δυτικά ξαγναντεύουμε στον ορίζοντα τό Μαίναλο (Έπάνω Xρέπα ύψ. 1559 και Όστρακίνα 1981 μ).
Μέ κέντρο τήν πρωτεύουσα της Αρκαδίας και προς τα βορεινό της, σε απόσταση 15 χιλμ (3 ώρες πεζοπορία) βρίσκεται η Κωμόπολη Νεστάνη (πρώην Τσιπιανά) της επαρχίας Μαντινείας.
Πηγαίνοντας από την Τρίπολη στη Νεστάνη περνούμε άπο τά Χάνια της Σκοπής, από το Μαντινειακό λεκανοπέδιο Αμπέλια), για να φτάσουμε στο κλειστό μικρότερο λεκανοπέδιο. Δεξιά είναι η Νεστάνη και αριστερά το Αργό πεδίο, ο κάμπος της, (που άλλοτε λεγόταν Βάλτος). Έχει υψόμετρο 636 μέτρα.
Ό πληθυσμός της, κάποτε είχε φτάσει τους 3.400 κατοίκους, αλλά σήμερα βρίσκεται μειωμένος στό 1/3, μέ συνεχή μείωση λόγω της εσωτερικής καί εξωτερικής μετανάστευσης.
Μέ την Αργολίδα επικοινωνεί μέ τρεις ημιονικούς δρόμους: της Κλίμακας (Πόρτες) του Πρίνου (Καρυά) καί του Τουρνικίου.
Η συγκοινωνία με αυτοκινητόδρομο συνεχίζεται μέχρι του Σάγκα. Τώρα, όμως, υπάρχει η σήραγγα του Αρτεμισίου, που συντόμευσε την επικοινωνία και σύνδεσή της με την Αργολίδα και την Αθήνα. Επίσης, ο νέος αμαξιτός δρόμος Νεστάνης - Καρυάς κατασκευάσθηκε τό 1984 άπο τη MOMΑ Πελοποννήσου, Υψόμετρο Νεστάνης (μέσος σταθμικός) 655 μ.
Έκταση 22 τετρ. χλμ.
Καλλιεργήσιμη γη 17,5 τ.χ.
Κάτοικοι το 1961, 1850 καί τό 1971, 2209. Περιοχή, ημιορεινή..."
Εγώ θα ήθελα εδώ να επισημάνω μια παράλειψη του συγγραφέα, μάλλον άθελά του: Ο άνθρωπος που χειρίστηκε προσωπικά το θέμα της διάνοιξης του δρόμου Νεστάνης - Καρυάς, ήταν φυσικά ο Διοικητής της IV Μεραρχίας Πεζικού, ο Υποστράτηγος Δημοσθένης Κ. Βέρρος. Ναι, ο πατέρας μου συνέλαβε, οργάνωσε, και επέβλεψε το έργο της ΜΟΜΑ (ΜΟΜΑ τότε ήταν μονάδες Μηχανικού που άνοιξαν πολλούς δρόμους στην Ελλάδα της εποχής εκείνης). Προσπαθώ να πείσω τον πατέρα μου να μας τα γράψει, αλλά προς το παρόν, σεμνός, αναμένει αναγνώριση του έργου του και σιωπά. Ισως κάποτε (ελπίζω ο πατέρας μου να είναι εν ζωή τότε), τιμηθεί για την προσφορά του αυτή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου