Χθές απεβίωσε ένας από τους πιο συμπαθείς και αγαπητούς συναδέλφους. Ο ωτορινολαρυγγολόγος Κώστας Μπρούσαλης. Ηταν 64 ετών. Η ξαφνική είδηση με σόκαρε και με γέμισε θλίψη.
Ο Κώστας ήταν αξιαγάπητος. Ηταν λεβέντης, ευθύς και ασυμβίβαστος. Τον αγαπούσαμε όλοι, άσχετα αν ήμασταν στενοί ή όχι φίλοι. Τελευταία τον είδα και μιλήσαμε σε μια εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο, τον περασμένο Νοέμβριο, όπου τιμήθηκαν οι αντιστασιακοί, μεταξύ των οποίων και ο πατέρας μου. (Με τον ανεξάρτητο συνδυασμό του πατέρα μου που υποστηρίχθηκε από την αριστερά, κατέβηκε στις Δημοτικές εκλογές της Τρίπολης και είχαν εκλεγεί σύμβουλοι. Θάταν το 1990 αν θυμάμαι καλά). Ο Κώστας υπέφερε τότε από έρπητα ζωστήρα και μου ζήτησε τη συμβουλή μου για το πως θα το αντιμετώπιζε. Εκτοτε, έχασα τα ίχνη του. Η είδηση του θανάτου του με συγκλόνησε. Είχε μια ιδιότητα ο Κώστας: και μια φορά να τον γνώριζες, δεν θα τον ξεχνούσες ποτέ. Καλό Παράδεισο να έχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου